Dokładna data założenia (lokacji) wsi nie jest znana. Wiadomo jednak, że powstać musiała gdzieś w drugiej połowie XIII wieku jako jedna z wielu osad pierwszego okresu zasiedlania dzisiejszego rejonu olkuskiego. M. Kantor-Mirski pisał z kolei, że początki parafii sięgają czasów Bolesława Śmiałego (II poł. XI w.), a jej założycielem miał być późniejszy święty Stanisław Szczepanowski zabity z polecenia tegoż króla. Nazwa wsi pochodzi od podmokłych łąk, które wówczas nazywano chechły. Na takich własnie łąkach śródleśnych założono osadę. Pierwsze domy skupiały się wokół centralnego placu, a dalsze (w miare rozbudowy) budowano wzdłuż kilku cieków wodnych spływających do środka wsi. W ten sposób każdy miał łatwy dostęp do wody. Tak powstał typowy dla pierwszych słowiańskich osad układ zabudowy - placu centralnego i rozchodzących się promieniście ulic, które jeszcze po II wojnie światowej nazywano końcami.
Chechło to typowa wieś rycerska, która w wyniku wysokiego rozdrobnienia posiadała licznych właścicieli. Rycerstwo zagrodowe nie posiadało poddanych więc samo musiało uprawiać ziemię. W latach 1376 - 1420 było tych właścicieli aż 40 - wszyscy herbu Przeginia. W późniejszym czasie, jak podaj Długosz w 1440 roku, wieś tą dziedziczyła szlachta różnych herbów jak Pilawa, Ostoja, Przeginia, Szreniawa. W 1595 r. do parafii należy już dwanaście wiosek i jest to chyba jej szczyt rozbudowy. Po rozbiorze Polski, zachodnia część parafii z kilkoma wioskami przeszła do zaboru pruskiego. Obecnie w parafii pozostała już tylko jedna wioska.
Elita kulturalna
Skromne wiadomości historyczne dotyczące dziejów Chechła niewiele wzbogacają pisemne sprawozdania z lustracji parafii, księgi chrztów i ślubów czy też inne zapiski, gdyż w zasadzie dotyczyły one spraw kościelnych. Parafia jednak w owym czasie nie zajmowała się jedynie życiem religijnym, ale także oświatą i opieką nad ubogimi. O szkole parafialnej jest pierwszy zapis z roku 1598, ale napotkano też wzmiankę o tym, że w 1408 roku Pełka z Chechła podjął studia akademickie w Krakowie. Szpital dla ubogich wzmiankowany jest w 1642 roku, a karczma istniała już po 1401 roku. W początkach drugiej połowy XV wieku Chechło utrzymywało już stałe kontakty handlowe z Olkuszem. Powstaje wtedy folwark i wybudowany został dwór drewniany. Twór ten jako organizacja gospodarcza funkcjonował w zasadzie do końca XIX wieku, ale drewniany budynek dworski przetrwał do II wojny światowej, a zabudowania gospodarcze jeszcze dłużej. O zabudowaniach gospodarczych plebani i dworu należy wspomnieć celowo, gdyż mają one swój udział w rozwoju kulturalnym wioski. Prawdopodobnie pierwszym elementem tej edukacji kulturalnej był chór kościelny, ale słowne przekazy mówią, że amatorski zespół dramatyczny działał już bardzo dawno, a utwory o tematyce religijnej były wystawiane właśnie w zabudowaniach gospodarczych plebana i dziedzica. Tak było do I wojny światowej. Są wzmianki Długosza z XV wieku, że działał w tym czasie w Chechle młyn. Inne z XVI wieku mówią o jego dalszym funkcjonowaniu. Jedną z ciekawostek o wsi jest to, że ponoć w czasie potopu szwedzkiego szlachta z Chechła zorganizowała partyzantkę. Schronienie dawały gęste lasy i jaskinie w okolicach Strzegowej i Domaniewic.
Po odzyskaniu niepodległości na wieś - jak pisze w kronice kościelnej ówczesny proboszcz - wkracza "kultura" w postaci różnych organizacji: TUR, PPS, SL, od których miał wiele przykrości. Można to uznać za okres, w którym działalność kulturalna odchodzi całkowicie od patronatu kościelnego. Grane są jeszcze w dalszym ciągu "Jasełka", ale silny zespół amatorski sięga po coraz ambitniejsze utwory. Rozbudzenie kulturalne wsi umożliwia kilku zapalonym społęcznikom podjęcie się budowy domu ludowego. Ze składek tych co pracowali w pobliskiej papierni i robocizny rolników powstał, jak na owe czasy, duży dom ludowy służący mieszkańcom Chechła do dnia dzisiejszego.
Okupant
Pomyślny rozwój przerwała wojna. Chechło zostało przyłączone do Rzeszy, a ludność poddana terrorowi okupanta. Nie złamało to jednak społeczeństwa. Swiadomość polityczna i patriotyzm kazały walczyć, a drogę tej walki wytyczał przedwojenny aktyw polityczny. Na bazie organizacji PPS powstaje konspiracyjny ruch oporu skupiający dziesiątki członków i setki sympatyków. Po powstaniu podziemnej organizacji wojskowej - Gwardii Ludowej PPS, a następnie Armii Krajowej, kilkunastu partyzantów z Chechła walczy w jej szeregach. Chechło nazywano wsią partyzancką. Z Chechła też pochodził szef batalionu AK "Surowiec", który pod dowództwem ppor. "Hardego" - Gerarda Woźnicy, obozował w pobliskim kompleksie leśnym. Chechło złożyło też wielką daninę krwi. Zginęło w walce trzech partyzantów, rozstrzelanych zostało 16 mieszkańców wsi, 3 zginęło w obozach koncentracyjnych, a wielu przeszło piekło gestapowskich więzień. Styczniowa ofensywa Armii Radzieckiej przyniosła wyzwolenie prawie bezboleśnie, bo bez walk, ale nie obeszło się bez ofiar. Zginął jeden mieszkaniec Chechła, ale z rąk wyzwolicieli.
Odrodzenie
W wyzwolonej wsi opłakiwano tych co zginęli, witano powracających, oczekiwano tych co mogli jeszcze powrócić, wysłuchiwano niekończących się opowieści partyzanckich, ale także organizowano życie społeczno-polityczne. Reaktywowano PPS, OM TUR, powstała komórka PPR, przy szkole założono drużynę ZHP, zorganizowano Ludowy Zespół Sportowy, no i oczywiście wznowił działalność zespół teatralny. Istniał on prawie do 1960 roku wystawiając różne sztuki teatralne (, ), m.in. "Igraszki z diabłem", "Drdy", a nawet "Skąpca" Molliera.
Teatr
Jak z ustnych przekazów wiadomo, początki amatorskich przedstawień w Chechle sięgają co najmniej końca XIX wieku. Pierwsze przedstawienie miały religijną tematykę - głównie misteria bożonarodzeniowe i odbywały się w stodole probostwa, a później w podworskich chlewach i sali starej szkoły.
Rozbudowana aktywność społeczna okresu międzywojennego zrodziła zapotrzebowanie na jakiś lokal ułatwiający działalność licznych już w tym czasie różnych organizacji. Dlatego w 1934 roku podjęto inicjatywę budowy Domu Ludowego z dużą salą widowiskową i sceną teatralną, co w szczególności przyczyniło się do rozkwitu działalności kulturalnej w Chechle. Przez kilka dziesięcioleci, kilka pokoleń chechelskich aktorów dostarczało kulturalnej rozrywki mieszkańcom Chechła i okolicznych miejscowości. W repertuarze teatru były różne pozycje - również trudniejsze jak np. "Skąpiec" Moliera grany już pod koniec działalności teatru.
Dochody z przedstawień przeznaczane były na różne cele społeczne, między innymi na straż, sport itp. Za ostatnie zarobione pieniądze zakupiony został odbiornik telewizyjny do świetlicy. Był to jeden z pierwszych odbiorników TV w Chechle i to ogólnie dostępny.
Tak zespół aktorski zakończył swą działalność wprowadzając mieszkańców Chechła w nowy świat - świat telewizji.